MENU

De winter is voorbij, maar Pieter staat nog altijd in de kou

Geen categorie

Pieter wordt dit jaar 38. Hij heeft het syndroom van down en woont nog thuis bij zijn ouders, als enig kind. Hij is heel sociaal ingesteld en kent veel mensen in de gemeente waar hij woont.

Op het einde van zijn schoolloopbaan, in 2005, had Pieter een ticket “tehuis niet-werkende en dagbesteding” in de hand. Hij startte toen deeltijds op in De Cirkel en Den Atelier, waar hij nu nog steeds naartoe gaat. Bij de invoering van de persoonsvolgende financiering kreeg hij enkel het budget dat volstaat voor een beperkt gebruik van de dagwerking bij Pegode.

Wij, zijn ouders, zijn zeventigers en zegden het reguliere arbeidscircuit al meer dan 10 jaar geleden vaarwel. We hebben allebei nog wel een heel actief sociaal leven in de gemeente, en daar werd Pieter ook steeds bij betrokken. Pieter werd dan ook steeds aanvaard in onze vriendenkring, hij maakt er gewoon deel van uit.

We blijven zorgen voor onze zoon, maar net als iedere ouder willen we hem op de beste manier voorbereiden op de toekomst. Voor ons betekent dat op een goede en zorgende manier de overgang begeleiden van thuis wonen bij ons naar het verblijf in een woonhuis, en dat aangepast aan zijn mogelijkheden en beperkingen. Met het budget dat hem is toegewezen is dat echter niet mogelijk. Pieter staat nu in prioriteitengroep 3, met dus geen uitzicht op enige toekomst, tenzij ons iets overkomt met zeer zware gevolgen.

Anne Marie en Rik, ouders van Pieter

 

 

Terug